Friedrich Naumann (1860 – 1919), teolog, publicysta i polityk, jest najbardziej rozpoznawalny dzięki swojemu dziełu „Mitteleuropa” z 1915 roku. W swojej pracy analizował sytuację geopolityczną, biorąc pod uwagę czynniki takie jak sytuacja na froncie, cele wojenne, wpływy grup militarnych i przemysłowych, a także stan Austro-Węgier.

Jego koncepcja opierała się na ściślejszej integracji Niemiec i Austro-Węgier. Wizja Naumanna była bardziej agresywna niż niemieckie cele wojenne z sierpnia 1914 roku, a jej wschodnia granica miała obejmować Królestwo Polskie. Naumann widział przyszłą Mitteleuropę jako strefę, która zaspokoi niemieckie potrzeby gospodarcze i umocni niemiecką pozycję wobec słabnącej monarchii Habsburgów.

Naumann był także zwolennikiem gospodarczego i militarnego uzależnienia ziem Królestwa Polskiego od Niemiec, ale bez ich bezpośredniego wcielenia do Rzeszy. Te obszary miałyby pewną swobodę polityczną, co mogłoby być wykorzystane propagandowo wobec Francji i Wielkiej Brytanii.

Jego koncepcja Mitteleuropy wpłynęła na najważniejsze kręgi decyzyjne II Rzeszy. Dała wytyczne, jak zagospodarować powstałą nową sytuację polityczną i dała nadzieję na poprawę pogarszającej się sytuacji gospodarczej Niemiec.

W efekcie, Naumann ustanowił ideę, która mimo że nigdy nie została w pełni zrealizowana, stała się podstawą dla dalszych prób budowy niemieckiej strefy wpływów w Europie środkowo-wschodniej.